Kościół Matki Bożej Różańcowej w Piorunce

Kiedyż to wierni wyznania rzymskokatolickiego budowali kościoły takie jak ten? Otóż nigdy. Świątynia pw. Matki Bożej Różańcowej w Piorunce to tak naprawdę dawna cerkiew św. Kosmy i Damiana, wybudowana przez greckokatolickich Łemków w 1789 roku. Budowla prezentuje się niemal identycznie, jak inne tego rodzaju zabytki sakralne w okolicy, włączone do małopolskiego Szlaku Architektury Drewnianej.

Kościół kilkukrotnie już remontowano, obyło się przy tym bez poważniejszych ingerencji. Religijny przybytek jest zatem jednonawową, trójdzielną konstrukcją zrębową, posiadającą słupkową wieżę i praktycznie całkowicie pokryte gontem zewnętrzne ściany. Dach cerkwi - a raczej wszystkie trzy z nich - wieńczą cebulaste, strzeliste kopułki z blachy. Sklepienia od środka mają charakter zwierciadlany.

Tym, co przyciąga najwięcej uwagi, tradycyjnie są kunsztowne dzieła sztuki zdobiące wnętrza cerkwi. Zwykle największe wrażenie wywiera rokokowy ikonostas z przełomu XVII i XVIII wieku, zachowany do czasów współczesnych niemal w nienaruszonym stanie. Wśród tworzących go obrazów należy wyróżnić łemkowskiego pasterza na tle gór - według innych interpretacji ten wizerunek przedstawia Chrystusa jako Dobrego Pasterza. Tak czy inaczej, takie scenki w formie ikon są niebywałą rzadkością. Bogactwa i artyzmu nie sposób odmówić dwóm późnobarokowym ołtarzom bocznym, pochodzącym z końcówki XVIII stulecia, a także polichromii wykonanej w 1930 r., jednak w sposób zgodny z lokalnymi zwyczajami.

Kościół Matki Bożej Różańcowej w Piorunkce jest filią parafii Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Czyrnej.

Wspaniały zabytek łemkowskiej architektury sakralnej, wzniesiony w 1789 roku. Konstrukcyjnie dawna cerkiew św. Kosmy i Damiana nie odbiega od podobnych obiektów w regionie. Wnętrza kryją cenne dzieła sztuki - np. dwa późnobarokowe ołtarze czy niemal kompletny ikonostas z przełomu XVII i XVIII w. Od 1947 r. jest to kościół pomocniczy rzymskokatolickiej parafii.