Stary Dom Zdrojowy

Jeden z najbardziej reprezentacyjnych i najlepiej rozpoznawalnych budynków w uzdrowiskowej architekturze Krynicy-Zdroju. Stary Dom Zdrojowy - dziś wykorzystywany głównie jako sanatorium - wzniesiono w ostatnich latach XIX stulecia - projekt neorenesansowej, przypominającej arystokratyczny pałac budowli, w 1889 roku złożyli Jan Zawiejski i Julian Niedzielski.

Pierwotnie nazywany Dworcem Zdrojowym dwupiętrowy budynek został znacznie przebudowany w latach 1923-24. Dobudowano dwa skrzydła, a plan całej konstrukcji zyskał kształt litery U. Charakterystycznym elementem Starego Domu Zdrojowego są trzy ryzality, zwłaszcza ten środkowy - niezwykle elegancki. Wnętrza wciąż zachwycają oryginalnym, niezwykle bogatym wystrojem i XIX-wiecznymi dekoracjami. Na szczególne wyróżnienie zasługuje sala balowa, do dziś będąca kulturalnym i towarzyskim centrum.

W Starym Domu Zdrojowym znajduje się również jedna z krynickich pijalni wód mineralnych. Tutejszy “Mieczysław” to wapniowo-sodowo-magnezowa szczawa, charakteryzująca się korzystnym działaniem w przypadku niedokrwistości oraz chorób nerek, dróg moczowych i przewodu pokarmowego. Swoją nazwę woda zawdzięcza doktorowi Mieczysławowi Dukietowi, który wiele lat służył kuracjuszom i pacjentom w Krynicy swoją wiedzą z zakresu balneologii, położnictwa i ginekologii.

Powszechnie kojarzony architektoniczny symbol krynickiego uzdrowiska i jeden z najpiękniejszych zabytków miasta. Stary Dom Zdrojowy zaprojektowano w 1889 r., neorenesansowa budowla przypomina wystawny pałac. Wnętrza są bogato dekorowane, zwłaszcza w sali balowej. Mieści się tutaj również sanatorium, pijalnia wód mineralnych i elegancka kawiarenka.

Warto sfilmować Stary Dom Zdrojowy, zająć się tym może firma KM Studio