Zabytki architektury sakralnej

W Krynicy Zdroju nie sposób przejść obojętnie obok zabytków architektury sakralnej, takich jak XIX-wieczny kościół Wniebowzięcia NMP (ul. Kościelna 2),zbudowany na planie ośmioboku, położony w Parku Zdrojowym kościół Przemienienia Pańskiego czy kościół Najświętszego Serca Jezusowego - dawniej cerkiew greckokatolicka Opieki NMP (ul. Słotwińska 50).

Cenną jest także dawna cerkiew greckokatolicka św. Kosmy i Damiana w leżącej w gminie Krynica Zdrój Piorunce. Świątynia pochodzi z końca XVIII w. i stanowi przykład budownictwa zachodniołemkowskiego.

Wielką i zasłużoną sławą cieszy się drewniana cerkiew greckokatolicka św. Kosmy i Damiana z 1842 r. (obecnie kościół rzymskokatolicki) położona w należącym do gminy Krynica, odległym od miasta 12 km na północ Bereście. Świątynia ta znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej w województwie małopolskim i obok świątyń na ul. Słotwińskiej 50 i w Piorunce, a także dawnych greckokatolickich kościołów w Mochnaczce Niżnej i Tyliczu oraz kilku innych okolicznych świątyń, leży na Szlaku Cerkwi Łemkowskich.

Największą wartość prezentuje ujęta na liście UNESCO cerkiew św. Jakuba Młodszego Apostoła w Powroźniku.

Krynica-Zdrój i okoliczne miejscowości mogą się pochwalić niezwykłym bogactwem i zróżnicowaniem przybytków wiary o wartości zabytkowej. Tyczy się to zarówno architektonicznych stylów, jak też obrządków którym służą świątynie. Prawdopodobnie najcenniejsza jest cerkiew św. Jakuba Młodszego Apostoła w Powroźniku, wybudowana już w 1640 roku.